πεψινογόνος

-ο, Ν

το ουδ. ως ουσ. το πεψινογόνο

ανενεργό πρόδρομο της πεψίνης που εκκρίνεται από τα κύρια κύτταρα τού γαστρικού τοιχώματος και το οποίο μετασχηματίζεται σε πεψίνη σε όξινο περιβάλλον.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. pepsinogen (< πεψίνη* + -γόνος < γόνος < γίγνομαι). Η λ. μαρτυρείται από το 1885 στον Σπ. Μηλιαράκη].